Moederschap
Lekker cliché maar komt ie: wat vliegt de tijd!
Elin heeft haar eerste verjaardag inmiddels mogen vieren en wat doet onze kleine meid het goed! Waar het tijdens de bevalling even spannend was of alles wel goed zou komen, zij in de eerste weken maar niet aan wilde komen, wij een valse start hadden met het geven van borstvoeding heeft ze zo'n gigantische groeispurten gemaakt.
Ik ben er heel dankbaar voor dat ik onze dochter 12 maanden borstvoeding heb kunnen en mogen geven, dat zij zelf aangaf hier geen behoefte meer aan te hebben kon ik dan ook niet anders dan het accepteren.
Vandaag zei Wouter tegen me: "Schat, je bent een goede moeder" en dan deed wat met me. Er zijn het afgelopen jaar zoveel dagen geweest dat ik aan mezelf twijfelde 'ben ik een goede moeder', 'had ik dit niet anders moeten doen', 'ik heb mijn geduld verloren', je snapt waar ik naar toe wil.
Iedere mama verliest een keer haar geduld, hoe je hier verder mee om gaat maakt voor je kindje het verschil. Nee ik ga nu nie tde mom.guru uithangen, mijn blog, mijn ventilatiekanaal.
Tijdens ons avondritueeltje, tandjes poetsen, schone luier, slaapzakje aan en naar bed vertel ik Elin iedere avond hoe trots ik op haar ben, hoeveel papa en mama van haar houden maar ook dat ik bepaald gedrag niet leuk vond of dat wanneer ik mijn geduld verloor waarom dit is gebeurd of wanneer het onterecht is geweest bied ik mijn verontschuldigingen aan. En hier kunnen mensen wat van vinden, "je dochter begrijpt dat toch helemaal niet..."
Volgens mij begrijpt ze meer dan wij af en toe denken! Op haar manier gaat ze ook met me in gesprek, in allerlei intonaties geeft zij namelijk "antwoord" en we sluiten dit altijd af met een knuffel.
Wij vinden het zelf ook fijn om onze dag te bespreken met onze partner toch, wat maakt onze kindjes op welke leeftijd dan ook de uitzondeing om dit niet te doen. Ik hoop dat Elin deze gesprekjes met mama nog heel lang zal blijven voeren en dat ik hier over 20 jaar met een trots hart aan terug denk 🤍 als ze nog eens naar mama komt voor advies.
Hoe dan?! Dat is wat we samen vooral heel vaak denken, onze dochter is niet langer een kleine baby maar al een echt mini mensje. Ze rent aan je voorbij en nodigt je uit om tikkertje met haar te spelen. Het is zo mooi om te zien hoe dit kleine meisje is gegroeid het afgelopen jaar maar ook hoe bizar wij zijn gegroeid als ouders.